Wat een fantastisch land is het toch!

Inmiddels is week 2 ook voorbij, nog 2 weken te gaan hier in Afrika en dan zit mijn reis er al weer op.. wat gaat t hard! Op het moment dat ik dit verhaal schrijf zit ik in de auto op weg terug van een fantastische weekendtrip naar de Wildcoast. Het is echt bijzonder mooi hier gewoon "back to basic" en helemaal niks moeten. Zo zijn we de eerste dag wezen hicken in de bergen, voor de gene die niet weten wat hicken is, dat is een wandeling maken op paden die door de bergen lopen. Hier heb ik vooral genoten van de omgeving en de natuur. Dag 2 zijn we ook wezen hicken naar een grot maar het begon te regenen helaas.. en zijn we naar een stam geweest waar we een modder masker kregen. Dag 3 (vandaag) eerst naar een vuurtoren geweest en nu op de terug weg(5 uur rijden) Ik was met nog 2 meiden en een gids samen dus het was hartstikke gezellig, we hebben ook geslapen in een backpackers hostel, wat zeer comfortabel was voor Afrika. Ik heb echt de afgelopen 3 dagen gezien hoe het leven kan zijn in het arme gedeelte van het land en de lokale bevolking, toch gek om te bedenken dat wij het allemaal veel luxer kennen maar wel leuk om te zien dat ze doen met wat ze hebben en er van genieten! Op de foto's die ik bij voeg zien jullie hoe mooi de natuur is en hoe arm het kan zijn. Zo lopen er apen overal hier en koeien en geiten over de weg en spelen de kinderen met elkaar op straat erg leuk!

Hoe het nu verder met mij gaat? Ja na die eerste week die wat moeilijk ging gaat het nu heel goed! Ik ben inmiddels overgeplaatst naar een ander project waar ik nu totaal iets anders doe dan mijn vorige project. Hier heb ik een taak op me gekregen om te helpen met les geven aan de kinderen die hier zitten, het is een project waar 16 kinderen zitten met een beperking of achterstand en 1 vrouw heeft die zorg op haar genomen om iedereen in huis te halen en dan zelf les te geven. De kinderen hebben de leeftijd van 7 tot 20 en ze gaan allemaal naar school. Ze maken ook dingen zelf zoals schilderijen en sleutelhangers of knuffels die ze dan daar verkopen zodat ze hun eigen zak geld verdienen. Een mooi gebaar dus! Ik ondersteun tijdens de les en smiddags zijn ze vrij dan gaan we meestal die dingen maken. Er zijn ook hele leuke mede vrijwilligers die Nederlands praten want ow wat heb ik dat gemist! En de project begeleiders zijn nederlands. Ik heb er nu een week gezeten en wat ben ik blij dat ik deze keuze uit eindelijk heb gemaakt om over te willen gaan! Afgelopen dinsdag was mn eerste dag en kon ik gelijk 's avonds al een verjaardag mee vieren van 1 van de kids. Leuk was dat, allemaal snoep en taart die te mooi was op te eten, maar de kids genoten! Het is ook fijn dat ik nu boodschappen samen kan doen met vrijwilligers en dat in een winkelcentrum zo groot met 2 verdiepingen een ijsbaan en de merkwinkels waarvan je denkt kan dit hier allemaal als je weet dat er tegen over je mensen wonen in de armste wijken van de stad. Heel bijzonder maar waar! Op www.vriendenvanpalmtree.nl kunnen jullie eventueel een kijken nemen hoe het project in zijn werk gaat.

Ik heb nog 1 excursie te goed dat is volgend weekend dan ga ik op safari en verder ga ik nog even 2 weken genieten van alles hier!

Ik houd jullie weer op de hoogte volgende week!

liefs.

Week 1 is begonnen

Hallo allemaal,

Inmiddels zit week 1 hier in Afrika erbijna op, wat is het een prachtig land vol met verschilende culturen.Maar ik ben natuurlijk gekomen voor vrijwilligers werk te doen en om af en toe iets van het land te kunnen zien doe ik ook aan weekens trips, zo ga ik dit weekend met Jodi de dochter vanDon en Linda mijn project begeleidersnaar de Markt in Durban en naar Bobby Bear,dit is een plek waar ze de kinderen verzorgen en voeden op een plek waar alles premitief is zoals Afrika bekend staat, dus voor mij een mooi moment om te gaan kijken en te zien hoe het er daar aan toe gaat, zondag ga ik naar Lionpark hier zie je de olifanten en leeuwen zoals je ze nog nooit hebt gezien, nog anders als bij de safari, daar is een kans om dieren te zien niet altijd aanwezig maar bij de leeuwenpark komen ze naast de deur en kan je de olifanten voeden, een MUST TO DO in Afrika! Foto's volgen snel

Maar ow wat heeft dit werk een impact op mijn leven, ik heb het de eerste week als vrijwilliger enorm zwaar gehad zowel omdat ik het thuisfront erg misen natuurlijkmijn liefde voor Arthur

alshoe alles er hier aan toe gaat, de kinderen zijn erg lief en heel betrokken en dat zo alleen te doen is erg moeilijk voor mij om iedereen de liefde en aandacht te geven die ze nodig hebben.. er zijn wel huismoeders aanwezig maar deze kunnen niet alles en iedereen voorzien dus moet ik ook met een hele hoop dingen ondersteunen. De kinderen komen ook 's avonds naar mijn verblijf maar ik vind dat niet altijd fijn omdat ik ze niet altijd kan verstaan en ik het ook lekker vind om momenten voor mij alleen te hebben, tot vandaag het voor mij even opbrak en ik me alleen voelde en het moeilijk vond om alleenmet de kinderen de dag te beginnen, dus ik ben al met tranende ogen naar de project leiders gegaan en heb aangegeven dat ik het moeilijk vind alleen hier te zijn en na wat problemen te hebben met mijn telefoon om contact te hebben met thuis ik het even niet meer weet, toen hebben ze me hier goed opgevangen en ze begrijpen me helemaal hoe ik me voel ze doen er alles aan me een zo goed mogelijk verblijf te geven, ik mag nu bij de projectleiders in huis verblijven en hun dochter neemt me overal mee heen als ik dat wil, zo ben ik met haar mee geweest naar de scholen van de kinderen hier om me even een rust moment te geven, voor mij leuk maar ook moeilijk om te zien hoe het eruit ziet, en wij het eigenlijk helemaal niet zo slecht hebben.

Maarvanaf vandaag op een nieuw verblijf wel op het zelfde project maar wordt ik met open armen ontvangen waar zelfs de koeien los lopen in de tuin!

Ik wil jullie niet in de zorgen brengen hoor maar ik laat jullie alleen weten dat er dus ook moeilijke tijden zijn om dit werk te doen.

Maar dekomende wekenzal het al wel weer wat makkelijker gaan ik moet vooral wennen aan alles hier maar wel wetend dat ik de kinderen een blije glimlach bezorg en dat doet me wel goed, zo heb ik laatst ballonnen uitgedeelt en blij dat ze waren om er mee te spelen, als er 1 kapot gaat de ene lacht de ander huilt maar uiteindelijk komt alles goed!

Volgende week begint mn 2e week vol met nieuwe avonturen dus zullen jullie weer iets van mij horen!

Vertrek en Aankomst

Gister ( 05-09-2016) was het zover mn reis naar Afrika is begonnen! Op het moment van deze blog schrijven zit ik te wachten op mijn doorvlucht naar Durban de plek in Zuid- Afrika waar ik een maand verblijf.

Ik ben om 21.50 nederlandse tijd vertrokken vanaf Schiphol met een heel moeilijk afscheid vooraf. Want nu het er dan echt op aan komt weet je wie je allemaal moet missen die maand lang! Maar afscheid nemen bestaat niet, ook al zijn het moeilijke momenten die erbij horen...(zie foto)

Momenteel is het in Dubai 2 uur later dan in Nederland, niet wetende toen ik op mijn horloge keek en de tijd op half 4 zag staan terwijl we om half 7 zouden landen..gelukkig optijd achter gekomen door mama die me nog even waarschuwden via een smsje,(dankjewel mama als je dit leest). Ik Vlieg om 10.25 weer door naar Durban waar ik om 16.45 aan kom. maar ik wil jullie alvast een deel van de reis laten weten, dus binnen kort de andere helft want mn internet is daar niet heel veel maar beperkt.. dus ik doe mn best jullie zo veel mogelijk informatie te geven!

Erg leuk dat jullie ook zo enthousiast zijn over mijn reis, dank daar voor!

Nou goed mijn wifi is hier niet zo lang (60 min) dus ik hou nu op met schrijven en zal zodra ik in Afrika een internet punt heb mn blog weer bij houden met verhalen en foto's !

Tot snel!

Liefs Angela

Het aftellen is nu toch echt begonnen!

Over precies een maand is het zover dan gaat het grote avontuur beginnen! Wat gaat de tijd snel voorbij, dat te beseffen dat er in deze afgelopen maanden toch het een en ander op mijn pad is gekomen. Zo heb ik sinds kort weer een nieuwe liefde ontmoet die zijn passie ook bij het reizen heeft liggen. En hoe moeilijk het hierdoor voor zowel mij als hem is, hij gunt me dit avontuur als geen ander! Vooral omdat hij zelf ook op reis is geweest naar Afrika. Hoe leuk is het daarom ook om deze passie samen te delen! :)

Nog een dingetje wat me vooral nog al dwars zit is mijn angst voor insecten... nu denken jullie vast stel je niet zo aan! Maarja ik doe er weinig aan, laatst zat er een (voor mij een enorme) SPRINKHAAN op mn autostuur toen ik weg wilde rijden. Zo erg als ik schrok gilde ik de boel bij elkaar en drufde niet te bewegen..maar gelukkig had ik mijn lieftallige vriend bij me die naast me zat en mij van het angstige beest verloste! Zo angstig als ik was bleef ik zitten tot het arme dier weg was, met de woorden die ik tegen mama(die achter in zat) en Arthur riep: En ik moet nog maar Afrika?! Ben nu al bang voor een sprinkhaan.. waarop ik dacht misschien toch naar mijn angst overwinnen voor al die insecten want ja in Afrika zijn dit soort dingen de normaalste zaak!

Nu ik hier over na denk terwijl ik dit typ besef ik mezelf heel goed dat het een enorme groei is in zelf vertrouwen en een ervaring die niemand mij afneemt! ;)

Met nog een maand te gaan is het aftellen dus echt begonnen,ondanks alle ellende in de wereld tegenwoordig zoals de aanslagen, laat ik mezelf niet afschrikken en blijf er zeker niet voor thuis!

Stay positive, and follow your dreams. Enjoy every moment, every day is a gift deze teksten zijn een van mijn favorite die passen bij mijn levensmotto; pluk de dag, want iedere dag is een nieuwe kans! Zo ook dit avontuur naar Afrika!

Nog 3 maanden te gaan!

De maand juni is inmiddels al halverwege, jeetje wat gaat de tijd hard!

Zoals jullie al hebben gelezen in mijn vorige blog zijn de voorbereiding in volle gang, inmiddels zijn de grote dingen allemaal zo goed als geregeld.

Laatste tijd heb ik me vooral vermaakt met de voorbereidings trainingen, maarja ja wat doe je dan op deze training?? Nou deze training is als voorbereiding voor je reis, klinkt logisch natuurlijk maar zo simpel is het niet, Het is namelijk zo dat in Afrika heel veel dingen anders zijn als wij denken, bijvoorbeeld de eerlijkheid naar de mensen toe is in Afrika lang niet zo belangrijk als hier in Nederland, de cultuurverschillen zoals het weer is anders (daar voorjaar hier najaar), eet gewoontes, hechtenis met mens en kind.. dit is een kleine opsomming van wat er allemaal aan bod komt bij z'n training. Nu is het als vrijwilliger belangrijk dat wij ons aanpassen aan de normen en waarden in Afrika en onze normen en waarden in Nederland opzij zetten omdat dit toch wel een valkuil kan zijn voor jezelf, en ja dat moet je niet willen!

Ik ga nog 1 training volgen deze heet "wijzer met kids: hier ga ik aangezien ik dus in een weeshuis ga werken, leren hoe je een activiteiten plan op moet zetten, nog dieper ingaan op de hechtenis met een kind en de ontwikkeling. Ik wil mij hierdoor nog meer laten voorbereiden zodat ik daar niet vol verassingen kom te staan...

Verder een aantal kleinde dingen nog en dan kan de reis beginnen...

Hoe meer er al geregeld is hoe meer zin in krijg in dit avontuur!

Jullie horen ook zoveel mogelijk van mij!

Bedankt voor het lezen en de interesse in mijn verhaal en tot de volgende blog!

Liefs Angela

ps. vind je het leuk om mijn berichten te blijven volgen en automatisch wanneer er iets nieuws opstaat een melding in je mailbox ontvangen, meld je dan aan voor de mailingslijst, dat kan je doen door je email achter te laten in het kopje toevoegen mailingslijst rechts onderin en dan krijg je vanzelf bericht als er een nieuw verhaal opstaat!

Een goeie voorbereiding is het halve werk...

Het is inmiddels April als ik dit berichtje plaats, nog slechts 5 maanden verwijderd van mijn avontuur in Afrika voor een maand!

Ik heb een hele TO DO LIST waar ik zo langzamer hand al wat van kan wegstrepen,(want ja een goeie voorbereiding is het halve werk

)zo staat de afspraak al gepland voor jawel... de reisvactinates! (je weet tenslotte maar nooit wat je allemaal op loopt in een land als Afrika)en ook niet heel onbelangrijk het vliegticket.. deze is ook geboekt en ik vertrek om precies te zijn op 4 September naar Durban waar ik op 5 september aan kom vanuit daar wordt ik naar het project gebracht, en op 1 oktober kom ik terug en verwacht ik 2 oktober weer veilig op de Nederlandse bodem te staan.

Het doet me goed alle positieve reacties op mijn reis en de bijbehorende tips te horen en te lezen, mijn dank is groot hiervoor en hoe leuk is het voor mij om daardoor nog meer energie te krijgen om mijn droom waar te kunnen maken, zo zeiNelson Mandela ooit; A winner is a dreamer who never gives up. En zo is het ook, haal het positieve uit het leven en geniet !

Ik hoop daarom ook dat jullie net zoveel van de voorpret genieten als ik door mij te blijven volgen dus ik zou zeggen; Tot mijn volgende verhaal!

Liefs Angela